RE-AKCJE 5: tak było rok temu...

Rozpoczynamy cykl publikacji zeszłorocznych prac i tekstów, które wzięły udział w wystawie Re-akcje 1. Być może staną się inspiracją do napisania nowych tekstów?

Agnieszka Jagiełło/ Wymiary: 180cmx180cm (praca składa się z trzech elementów, dowolnie zmieniana szerokość) Technika: drewno, tkanina

TEKST: Aleksandra Szumska ( Wydz. Rzeźby)

„Parawan” autorstwa Agnieszki Jagiełło, jest odpowiedzią na zagadnienie „Model na drugim planie”. W pracowni rzeźbiarskiej w centrum uwagi studentów znajduje się model – niemal nagi, zastygły w jednej pozycji, kamienny, odległy myślami, skazany na tysiące spojrzeń, od przerwy do przerwy obdarty z intymności. Dźwięk budzika sygnalizującego koniec pozowania uczłowiecza modela ukazując go jako zawstydzonego człowieka, zmierzającego pośpiesznie za parawan by się ubrać, ukryć swą nagość. Parawan i odzienie – to dwie rzeczy, które sprawiają, że ciało człowieka przestaje być na pierwszym planie: izolując je, okrywając tkaniną, czuje się bezpiecznie. Autorka łączy te dwie rzeczy tworząc parawan uszyty z bielizny osobistej, tworząc symbol ukrycia, który staje się pierwszym planem, azylem modela. Oddziela kąt przestrzeni, miejsce prywatne, kawałek intymności. Ubrania chaotycznie, z gestu poupinane na ramy parawanu, przywołują na myśl zarzucanie zdjętych okryć; spontaniczny, lecz ukryty gest rozbierania. Należy zwrócić uwagę na miejsce upięcia odpowiednich części garderoby, jest adekwatne do sposobu noszenia. W górnych częściach parawanu dostrzegamy biustonosze, w części środkowej majtki, zaś w partiach dolnych rajstopy i skarpety. Wszystko to jest barierą pomiędzy modelem a widzem. Subtelne ażury figlarnie zachęcają do podglądania, budzą ciekawość obserwatora. Mnogość tkanin, ich różnorodny rozmiar, spiętrzenie, nasuwają pytanie, jak wiele osób miało okazję ukryć się za zasłoną parawanu. Artystka pragnie podkreślić intymność i delikatność samego aktu rozbierania się, sugeruje odbiorcy, iż jest bardziej wstydliwy od nagości. Zauważa się swojego rodzaju paradoks. Postanowiłam opisać tę pracę, ponieważ przypomina jak ważne dla każdego człowieka jest własne ciało, jak istotna jest decyzja na ile pozwalamy by inni mogli je oglądać, jak znacząca jest intymność.